Mgr Natalia Stencel – Obrazy Boga w poezji Jerzego Lieberta. Problemy metodologiczne

Referat przedstawia poezję Jerzego Lieberta na tle najistotniejszych nurtów jej recepcji i interpretacji (z uwzględnieniem metody kerygmatycznej oraz perspektywy personalistycznej) oraz zawiera teoretyczne refleksje dotyczące warunków powstawania interpretacji odmiennych od tych już ukonstytuowanych. Tłem metodologicznym jest tu głównie hermeneutyka Gadamera, pojęcie „niewspółobecności” Bachtina oraz koncepcja sylleptycznego podmiotu tekstowego. W ramach przyjętych założeń ważnym okazuje się pytanie o możliwość powstawania nowych odczytań tekstu poetyckiego, a także o to, co może uprawomocnić takie odczytania. Dialogiczna relacja z tekstem została przedstawiona jako zakorzeniona i uwarunkowana w konkretny sposób – z tego powodu dobór metody interpretacji nie jest, wedle przyjętych tez, całkowicie swobodny. Na takim tle metodologicznym opisywany jest projekt odczytania wierszy Lieberta przez pryzmat dziedzictwa polskiej mistyki przeżyciowej XX wieku oraz w świetle koncepcji konstruktywistycznego kontekstualizmu  Stevena T. Katza.

Seminarium odbyło się w ramach realizacji grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Obrazy Boga, człowieka i świata w literaturze polskiej XX wieku. Interdyscyplinarny projekt literaturoznawczy mający służyć humanistycznej refleksji, która dotyczy odniesień metafizycznych i poszukiwania transcendencji w literaturze”, numer rejestracyjny 11 H 13 0472 82; miejsce realizacji: Instytut Myśli Józefa Tischnera w Krakowie.

Kierownik: dr Józef Maria Ruszar.