La visión contable del Juicio Final. Sobre la gran metáfora del licenciado en economía, Zbigniew Herbert – prezentacja ilustrująca wykład Józefa Marii Ruszara na temat wiersza Zbigniewa Herberta, Hakeldama

Prezentacja Józefa Marii Ruszara, ilustrująca wykład poświęcony wierszowi Zbigniewa Herberta pt. Jonasz.

Prezentacja Józefa Marii Ruszara, ilustrująca wykład na temat wiersza Tadeusza Różewicza pt. Lament.

Zapraszamy także do obejrzenia zdjęć oraz nagrania wideo wykładu.

Cztery prezentacje do wykładów z ekonomii jako tematu literackiego ilustrują wywód z kilku kolejnych rozdziałów książki:

Józef Maria Ruszar, Wytarty profil rzymskich monet. Ekonomia jako temat literacki w twórczości Zbigniewa Herberta, Instytut Myśli Józefa Tischnera, Kraków 2016

Książka poświęcona jest teoriom ekonomicznym i historii gospodarczej w twórczości poety i eseisty, przy czym – ze zrozumiałych względów – brane są pod uwagę głównie eseje jako forma nieporównanie łatwiej absorbująca gospodarcze aspekty rzeczywistości przedstawianej w litera­turze. Rozważania dotyczą jednak także wierszy, w których metaforyka czerpie ze słownictwa ekonomicznego, a – dodajmy – nie tyle w celach ornamentacyjnych, jak można by przypuszczać, ile dla podkreślenia pewnej struktury etycznego myślenia, którą można nazwać „metafizyką księgowości”.

Słońce republiki - seria prezentacji mówiących o fascynacji Herberta cywilizacja rzymską, o czym mowa w książce:

Józef Maria Ruszar, Słońce republiki. Cywilizacja rzymska w twórczości Zbigniewa Herberta, Wydawnictwo JMR Transatlantyk, Kraków 2014

Z recenzji:

Wybór tematyki związanej ze starożytnym Rzymem był odważny i trafny, bo to zagadnienia słabo zbadane, znacznie mniej niż tematy starogreckie. Wybór ten jest wartościowy jeszcze z powodów teoretycznych gdyż lokuje analizowany materiał na pograniczu różnych metod i dyscyplin naukowych, nawet tak rzadko wykorzystywanych przez literaturoznawców jak ekonomia i historia wojskowości.

Prof. dr hab. Krzysztof Dybciak

To, że właściwą część dysertacji rozpoczyna lektura eseju, kończącego się – jak dzieje Rzymu – w chwili najmniej odpowiedniej, uważam za znakomite otwarcie rozważań nad cywilizacją rzymską w twórczości Zbigniewa Herberta. „W Lekcji łaciny – pisze Józef Ruszar – mamy do czynienia z trzema elementami konstrukcyjnymi: wspomnieniem szkolnym, osobistą relacją z podróży oraz przedstawieniem historii wzrostu i upadku Imperium Romanum na przykładzie dziejów rzymskiej Brytanii”. W ten sposób badacz nawiązuje do swojej tezy wyjściowej o micie Rzymu ukształtowanym w dorobku poety przez: szkolne wychowanie (vir uosobiający virtus), recepcję kultury (podróże mentalne i realne) oraz znajomość relacji władza-jednostka i reguł ekonomii. Dopełniając Lekcję łaciny o urywek eseistyczny Przerwana lekcja, autor rozprawy pokaże jak w światopoglądzie Herberta fundamentalizuje się przekonanie o bliskości i nierozłączności tego, co rzymskie, z tym, co rodzime. Tego, co dawne, z tym, co współczesne.

Prof. dr hab. Marian Kisiel