Praca podejmuje zagadnienie symboliki światła w myśli gnostyckiej i manichejskiej w fenomenologicznym ujęciu Hansa Jonasa. Przedstawiona w jego książce (The gnostic religion, Boston 1958, polski przekład Marka Klimowicza z 1994: Religia gnozy) symbolika światła i ciemności jest zderzona z charakterem tejże symboliki w mitologii Greków i Rzymian, w myśli Platona i Plotyna, w Starym i Nowym Testamencie, u chrześcijańskiego mistyka Mistrza Eckharta, w polskiej poezji XX wieku, wreszcie: w codziennej frazeologii. Szczególny akcent położony jest na antropologiczny wymiar gnozy, to znaczy na sytuację człowieka wobec żyjącej w nim i domagającej się przebudzenia, a następnie uwolnienia, drobiny światła, jak również na odwieczne pytanie unde malum.

Referat ma na celu wskazanie zarówno przeobrażeń symboliki światła i ciemności, jak i jej punktów wspólnych dla każdego z wymienionych światów. Para światło-ciemność stanowi bowiem zarówno wartość symboliczną samą w sobie, jak i ilustrację pewnych kluczowych dla myśli gnostyckiej oraz manichejskiej tendencji.

Magdalena Łopata - Symbolika światła u gnostyków i manichejczyków wobec światła w innych cywilizacjach europejskich (w ujęciu Hansa Jonasa)

Zapraszamy do obejrzenia pełnej GALERII ZDJĘĆ z wydarzenia.

Seminarium odbyło się w ramach realizacji grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Obrazy Boga, człowieka i świata w literaturze polskiej XX wieku. Interdyscyplinarny projekt literaturoznawczy mający służyć humanistycznej refleksji, która dotyczy odniesień metafizycznych i poszukiwania transcendencji w literaturze”, numer rejestracyjny 11 H 13 0472 82; miejsce realizacji: Instytut Myśli Józefa Tischnera w Krakowie.

Kierownik: dr Józef Maria Ruszar.